Η ασπιρίνη χρησιμοποιούταν από την αρχαιότητα. Ο Ιπποκράτης κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. χρησιμοποιούσε το φλοιό της ιτιάς για τη θεραπεία του πυρετού και του πόνου. Ίσως οι παλαιότεροι να τη θεωρούν πανάκεια! Τι ισχύει, όμως, στην πραγματικότητα; Η ασπιρίνη έχει εκτός από αναλγητική, αντιφλεγμονώδη και αντιαιμοπεταλιακή δράση. Ακόμη, σε πολύ χαμηλή δοσολογία, λειτουργεί θετικά για την πρόληψη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Η ασπιρίνη ,όμως, δεν προορίζεται για παιδιά και δε θα πρέπει να χορηγείται σε αυτά. Επίσης, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα με έλλειψη G6PD, σε ταυτόχρονη θεραπεία με αντιπηκτικά, σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία ή γαστρεντερικά έλκη.